Lipinki

Lipinki

Lipinki to wieś w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nowomiejskim, gmina Biskupiec.

Historia tej wsi rozpoczyna się już w okresie średniowiecza. W pierwszej połowie XIV wieku w wyniku podbojów krzyżackich, a dokładnie od roku 1339, kiedy to panowanujący Wielki Mistrz Dytryk von Altenburg, nadał niejakiemu Wykerowi 80 łanów ziemi na założenie miejscowości na prawie chełmińskim. Postanowiono wybudować tam kościół pod wezwaniem Piotra i Pawła. Dla upamiętnienia tego możnego pana tej ziemi - wsi nadano nazwę Wykersdorf. Wieś była własnością Zakonu Krzyżackiego, podlegała komturstwu radzyńskiemu.

W wyniku wojen polsko - krzyżackich wieś uległa zniszczeniu (dokładnie w roku 1414, kiedy to wojska jagiellońskie doszczętnie zniszczyły zabudowę wioski). Ocalał tylko kościół.
W wyniku wojny trzynastoletniej, wraz z postanowieniami drugiego pokoju toruńskiego, od 1466 wieś wraz całą ziemią chełmińską włączono do Korony Polskiej na ponad 300 lat.
Po pierwszym rozbiorze Polski wieś została wcielona wraz ziemią chełmińską do zaboru pruskiego.

Obecna nazwa Lipinki ukształtowała się jednak dopiero w XVIII wieku.

Okres zaborów nie był łaskawy dla mieszkańców wsi. Nasilała się z czasem germanizacja.

W czasie pierwszej wojny światowej w Lipinkach zginęło 45 osób. Ich nazwiska są umieszczone na marmurowej płycie w dzwonnicy kościelnej. Dzwon został przywieziony z kościoła ewangelickiego z pobliskiej miejscowości Łąkorz. Dzwon jest z roku 1595. Służy do dziś.

W okresie dwudziestolecia, a dokładnie w roku 1920, powstała tu ochotnicza straż pożarna. Miejscowość była także siedzibą placówki straży celnej.

Niestety okres drugiej wojny światowej nie oszczędzał mieszkańców wsi, wielu mieszkańców walczyło na wielu frontach, oddając życie za wolność ojczyzny.
Sama wieś została wyzwolona spod okupacji niemieckiej 23 stycznia 1945 roku. Można dodać, że żołnierze radzieccy przez pewien okres przebywali w miejscowej szkole.
Znaną osobą we wsi był miejscowy proboszcz Franciszek Wróblewski, zasłużony działacz społeczny. Był tajnym członkiem organizacji filomackiej w Chojnicach i Chełmnie. Prowadził też edukację na tematy społeczno -gospodarskie, uczył historii oraz rozpowszechniał czytelnictwo polskie. Za swoje zasługi został odznaczony Złotym Krzyżem.
W czasie II Wojny Światowej uniknął więzienia, lecz został zmuszony do opuszczenia plebanii na rzecz niemieckiego powiernika, zamieszkał w pobliskiej ogranistówce. Mieszkał tam z rodziną organisty.
Zmarł śmiercią naturalną 15 lipca 1944 roku. Pochowany został na cmentarzu przykościelnym.

Obecnie wieś liczy około 750 mieszkańców. Jest tu szkoła, biblioteka. Działa Koło Gospodyń Wiejskich. Istnieje również około 40 osobowa Dziecięca Grupa Cyrkowa – Zespół Heca.