Cmentarz Żydowski w Łodzi

Nowy Cmentarz Żydowski w Łodzi

Cmentarz żydowski w Łodzi został założony pod koniec XIX wieku a dokładnie w roku 1892 i jest drugim największym cmentarzem w Europie zaraz po Berlinie.
Na cmentarzu spoczywa około 240 tyś ludności pochodzenia żydowskiego. Do dnia dzisiejszego zachowało się około 180 tyś macew oraz spora część okazałych grobowców bogatych rodzin żydowskich zamieszkujących Łódź oraz okoliczne miasta Łodzi.

Macewy były zdobione płaskorzeźbami opisującymi życie i charakter zmarłego. Na grobach można odczytać symbolikę np. Gwiazda Dawida oznacza przynależność narodową. Otwarte dłonie wyryte na grobie symbolizują kapłana lub ludzi służących w świątyni. Lew na płycie nagrobnej symbolizuje bardzo silną i odważną osobę. Złamany kwiat lub drzewo symbolizuje gwałtowną i niespodziewaną śmierć. Otwarta księga na grobie symbolizuje, że zmarły był rabinem. Świecznik znajduje się głównie na grobach kobiet, symbolizuje on zapalanie świateł szabatu przez żydowskie kobiety. Cmentarz Żydowski w Łodzi położony jest w południowej części Bałut -dzielnicy Łodzi, a jego powierzchnia obejmuje 42 hektary.

Na cmentarzu żydowskim w Łodzi są pochowani rodzice Juliana Tuwima, rodzice słynnego pianisty Artura Rubinsteina, oraz osoby zasłużonych działaczy żydowskich w Łodzi (mauzoleum rodziny Jarocińskich). Największym Mauzoleum na całym świecie jest grobowiec rodziny Izraela Poznańskiego. Izrael Poznański był nazywanym królem bawełny, był przedsiębiorcą manufaktury, kilku rozproszonych zakładów tkackich podporządkowanych wspólnemu kierownictwu i scentralizowane, gdy wytwórcy są zgromadzeni w jednym miejscu. Za życia Izraela w roku 1883 w zakładach włókienniczych miał wielki strajk pracowników, którzy często byli zmuszani pracować po 16 godzin nawet i w święta za bardzo małe pieniądze. Izrael przy pomocy kozaków rosyjskich stłumił krwawo strajk, co nie przyniosło mu dobrego imienia wśród mieszkańców Łodzi. Dopiero pod koniec życia Izrael Poznański zaczął brać czynny udział w działalności charytatywnej, z jego inicjatywy powstawały sierocińce, szkoły i szpitale dla ubogich.

Na terenie cmentarza znajduje się dom przed pogrzebowy, w którym obmywano ciało zmarłego przed pochówkiem następnie owijano w całun, mężczyznom dodatkowo zakładano Tałes - chustę prostokątną nakładaną na głowę bądź na ramiona. Brama wewnętrzna cmentarna dla żydów miała być symbolicznym przejściem ze świata żywych do świata zmarłych - tak zwane przejście do domu wieczności. Szczególnym rodzajem nagrobka na cmentarzu żydowskim jest poza macewą jest ohel - drewniany lub murowany budynek, w którym chowano głównie cadyków - przywódców odłamu judaizmu, przypisywano im zdolność do czynienia cudów i uzdrawiania. Kiedy cmentarz żydowski w Łodzi powstawał, miał służyć wielu pokoleniom żydów Łódzkich, oraz stale rozrastającej się gminy żydowskiej, jednak historia i okres drugiej wojny światowej sprawił, że wojnę przeżyło około 900 Łódzkich żydów.

Zobacz więcej zdjęć